Lille spegl på veggen der

Skal innrømme at det var litt skuffande å liggje der med magesmerter i går, utan at ein einaste journalist slo på tråden for å lage sak om noko som moglegeins kan ha vore ei matforgifting, men godt kan ha vore noko heilt anna. Følte meg brått litt underlegen ho Slåballfrua som har journalistane etter seg heile dagen for å skrive om tåneglklippinga hennar. Heldigvis kunne min ven Øyvind Strømmen trøyste meg på Facebook med at han ville ta ein pause frå sitt travle liv med å peike og forklare om høgreekstremisme til å blogge om meg. På ein betingelse - eg måtte leggje ut nokre bilete av meg sjølv.

Vel, det kan eg faen meg ordne! Øyvind vann trass alt pris som fjorårets beste frilansjournalist, og då rekner eg bloggen hans for å vere journalistisk merksemd god nok! Sjuk eller ikkje, det bar sporenstreks til badet med kameraet for å øve på det originale Duckface - dvs. Pipemunn!

Det er lett å sjå her korleis trutmunnen, eller Duckface som det heiter no og som er så populær blant dagens unge jenter, eigentleg utvikla seg som eit særpreg blant piperøykande menn. Problemet var at å ta bilete på badet er så... ja... du veit. Det er litt kleint. Det må då finnes betre vis? Eg har jo ein god gamaldags spegel i stova.

Problemet er at vi framleis ikkje har fått alt på plass i løpet av flyttinga, bøker står stabla her og der, og bokhyllene vert brukt til midlertidig lagringsplass for rask og eit par bøker... og verktøy. Spegelen, den har eg ikkje fått tid til å henge opp. Og det er vanskeleg å ta bilete av ein spegel som står lent inntil veggen, ved golvet. Så stort er det ikkje.

Og herr Strømmen var ganske så spesifikk på at eg skulle ha eit flørtande blikk, og ta biletet i spegelen. Løysinga var sjølvsagt å kalle på min lille gule ven, MadeInSeoul, som ikkje har oppdatert bloggen sin sidan desember, men som er tidvis aktiv på Twitter der ho skriv om kor grei eg er med henne. Etter litt om og menn fekk eg henne til å halde spegelen oppe for meg, slik at eg kunne ta bilete!

Lille asiat på golvet der, kven burde vaske spegelen sin? Det er nok meg, men altså det største problemet er jo sollyset som øydelegg fullstendig for biletet. Litt dumt sidan det er der eg hadde tenkt å ha den. Ekstra dumt sidan eg verkeleg hadde positurane inne. Sjekk her då!

Jaja, ikkje noko å gjere med det, eg måtte flytte på asiaten... spegelen. Eg måtte flytte på spegelen. Alt eg gjer for herr Strømmen, hæ? Eg plasserte deretter min lille gule venn inntil den eine bokhylla som stod i moskeen då eg kjøpte den, der var vi ikkje så forstyrra av sollyset.

Men det virka som om eg mista mojoen litt der, ikkje heilt den flørtande apellen eg hadde vona å gje mottakaren. Det må ha vore alt rotet i bokhylla som gjorde det. Eg lover, det skal ikkje sjå slik ut når alt er på plass. Eg skjemst. Det finnes berre ein ting å gjere med det. Og det er å skifte antrekk! For kva er vel ein liten fotosesjon utan eit lite klesbytte eller to!

Yes! The Beau Brummel standard black suit, det gjer meg til ein sjarmerande mann, uavhengig av rot og tull i hylla! Eg gleder meg verkeleg til å få orden på dette, men eg anar at det vil ta litt tid - det står trass alt fleire kasser med bøker på lager, samt halvparten av dressane mine. Akk, eg kjenner meg nesten litt naken når eg tenkjer på det. Kanskje det var det eg skulle tatt bilete av, hadde det vore flørtete nok for deg, Øyvind? Og så - pipemunn folkens!

Og det var det for denne gongen, asiaten min byrja å verte sliten i armane og det er jo ikkje greit. Ho må ha litt styrke att, sidan eg skal lære henne å stryke og dampe skjortene mine. Takk for meg, gleder meg til å lese sak Øyvind!

Hadet bloggen!